Księżyce Saturna Pokryte Są Dziwnym Kamuflażem

Wideo: Księżyce Saturna Pokryte Są Dziwnym Kamuflażem

Wideo: Księżyce Saturna Pokryte Są Dziwnym Kamuflażem
Wideo: Saturn's Moons as Seen by Cassini 2024, Marsz
Księżyce Saturna Pokryte Są Dziwnym Kamuflażem
Księżyce Saturna Pokryte Są Dziwnym Kamuflażem
Anonim

Na satelitach Saturna odkryto kolorowe plamy i paski o nieznanej naturze i być może o nieznanym przeznaczeniu.

Według Space, na satelitach Saturna ujawniono nową tajemniczą cechę - obecność charakterystycznego i jednolitego koloru "kamuflażu".

Obraz
Obraz

Analiza obrazów satelitów Saturna uzyskanych przez stację Cassini pozwoliła ustalić, że pięć z nich – największe satelity znajdujące się najbliżej planety – ma charakterystyczną, jednolitą, ale trudną do wyjaśnienia kolorystykę. Mówimy o satelitach Mimas, Enceladus, Tethys, Dion i Rhea.

Kolorowy wzór dobrze się wyróżnia na zsyntetyzowanych obrazach, które reprezentują różnicę sygnału (dla każdego z pikseli) w kanałach podczerwonym i ultrafioletowym. Na wszystkich tych satelitach (z wyjątkiem Mimasa) plamki znajdują się w ich części „ogonowej”.

Satelity są zwrócone w stronę Saturna z jednej strony, a jedna z półkul jest zawsze wiodąca, czyli „nosowa” (tj. zorientowana wzdłuż ruchu orbitalnego), a przeciwna jest niewolnica, czyli „ogon”.

Jasność plamki koloru jest maksymalna w środku tylnej półkuli. Podobna formacja barwna - choć nie tak wyraźnie zaznaczona - występuje również na czołowej półkuli symetrycznie do pierwszej.

Sugeruje się, że zabarwienie jest związane z działaniem pyłu lub jonów i cząstek o wysokiej energii. Wszystko jednak komplikuje symetria „kamuflażu” – mechanizm działania na obu półkulach jest niejasny.

Jednak dziwność nie ogranicza się do plamek – satelity mają też kolorystykę w postaci wyraźnie zaznaczonych pasków.

Image
Image

Pierwszy tego typu obiekt został wykryty przez sondę Voyager 30 lat temu - jest to soczewkowaty pasek biegnący przez nosową półkulę Tetydy. Posiada kolor „niebieski” – wysoką jasność w ultrafiolecie i niską – w zakresie podczerwieni.

Wtedy dokładnie ten sam pas o szerokości około 175 km został znaleziony na Mimasie. Kulminacją było odkrycie niezwykle cienkich (szerokich na kilka kilometrów) i wyraźnie widocznych w ultrafioletowym paśmie dyskretnych „plam” na samym równiku Rhea.

Image
Image

Zapewne w tym zestawieniu tajemnic trzeba wspomnieć o niezwykle niezwykłym fenomenie Iapetusa, „czarno-białego”, jakby oblanego błotem, Iapetusa. Na tym ostatnim odkryto również dziwny grzbiet równikowy, który nie ma analogów.

Zalecana: