2024 Autor: Adelina Croftoon | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 02:16
Nieoczekiwaną sensacją na tle pokojowego przebiegu Międzynarodowego Kongresu Egiptologów, który odbył się w Toronto w 1982 r., zabrzmiał raport profesora Uniwersytetu Berneńskiego I. Davidovicha. Nalegał, że Piramida Cheopsa i inni tacy jak ona zostały wykonane ze sztucznego materiału - po prostu zebrane z odlewanych bloczków betonowych.
Według Davidovicha potwierdzają to pierwiastki chemiczne zawarte w materiale, których nie ma w naturalnych formacjach. Egiptolodzy byli zszokowani i niemal jednogłośnie stwierdzili: „To nie może być, bo nigdy nie może być!”
Dawidowicz zwrócił się do władz egipskich o zgodę na przeprowadzenie badań. Chciał na miejscu udowodnić sztuczne pochodzenie materiałów, z których wykonane są piramidy, sfinks i inne podobne konstrukcje. Jednak władze egipskie odpowiedziały stanowczą odmową.
PYTANIA BEZ ODPOWIEDZI?
Oczywiście piramidy egipskie są główną atrakcją dla milionów turystów z całego świata. Dodatkowo jeden z nich – piramida Cheopsa – jest jedynym z siedmiu cudów świata, który do nas dotarł.
Tak dzisiaj przewodnicy tłumaczą turystom pochodzenie tego cudu, nawiązując do dzieł wybitnych egiptologów: jego budowa została przeprowadzona w III tysiącleciu p.n.e. i trwała 20 lat. Liczba uczestników tej tytanicznej pracy wynosiła według różnych źródeł od 20 do 100 tysięcy osób.
W korpusie piramidy umieszczono 2,5 miliona kamiennych bloków, w większości ważących od 2,5 do 15 ton, ale były to bloki 80, 150, a nawet 500 ton. Co więcej, dopasowanie bloków do siebie jest tak dokładne, że cienkie ostrze noża nie wejdzie między nie. Taka precyzja jest nieosiągalna nawet dzisiaj.
Wszystkie te wypowiedzi budzą wiele wątpliwości. Z prostych obliczeń wynika, że aby ukończyć budowę za 20 lat, w korpusie piramidy co 5 minut należy umieszczać jeden klocek, robiąc to przez całą dobę bez przerwy. Zgadzam się, wydaje się to mało prawdopodobne.
Wcześniej przy produkcji bloków w kamieniołomach pracowało wiele tysięcy niewolników. Jednak eksperci doskonale zdają sobie sprawę, że produkcja kamienia z kamieniołomów nie przekracza 20%, reszta trafia na wysypisko. Co więcej, im większe bloki, tym więcej odpadów. Oznacza to, że gdzieś muszą znajdować się góry odpadów o objętości odpowiedniej do czterech piramid. Dlaczego nikt jeszcze nie natknął się na te góry?
Swoją drogą, jak z kamieniołomów dostarczano na plac budowy ogromne bloki, a następnie podnoszono je na wysokość wielu metrów? Eksperci obliczyli, że sam transport wszystkich bloków, nawet przy użyciu dzisiejszej technologii, zająłby co najmniej 70 lat.
KAMIEŃ BETON DAWIDOWICZ
Wszystkie te całkiem rozsądne pytania i wątpliwości zostaną rozwiązane, jeśli przyjmiemy hipotezę Dawidowicza. Kontynuując badania na próbkach materiału piramid egipskich, znajdował coraz więcej dowodów na ich sztuczność. Na powierzchni jednej z próbek znaleziono włos.
Badania przeprowadzone w trzech różnych laboratoriach potwierdziły, że „mała wici trzech włókien organicznych to dokładnie włosy”. Jednak naturalny wapień, powstały miliony lat temu na dnie oceanu, nie mógł zawierać pierwiastków organicznych. Włosy wewnątrz kamienia mogły należeć do osoby, która wyrzuciła je z zaprawy.
Porównawcze badanie rentgenowskie kamieni naturalnych pobranych na terenie Egiptu i fragmentów bloków piramid wykazało ich znaczną różnicę. Na tej podstawie francuski profesor Drexel, który przeprowadził eksperyment, twierdzi, że bloki, z których zbudowane są piramidy, są w rzeczywistości syntetyczne, odlewane w procesie budowy jak płyty betonowe.
Naukowcy odkryli w składzie bloczków tlenek glinu, dokładnie taki sam, jak zawarty w mule Nilu. Odkrycie to, ich zdaniem, bezpośrednio wskazuje, że do odlewania bloków wykorzystano zarówno muł, jak i wodę z pobliskiej rzeki.
Odszyfrowanie znalezionego hieroglificznego napisu na obelisku z okresu III dynastii dało naukowcom w rzeczywistości przepis na przygotowanie starożytnego betonu, który składał się z 13 składników. Niestrudzony Davidovich opatentował recepturę betonu i rozpoczął jego produkcję komercyjną.
W ten sposób powstała nowa gałąź chemii stosowanej, zwana geopolimeryzacją. Technologia ta umożliwiła produkcję betonu praktycznie nie do odróżnienia od kamienia naturalnego. Nie wymaga to wysokich temperatur ani wysokiego ciśnienia.
Beton geopolimerowy szybko kurczy się w temperaturze pokojowej i zamienia się w piękny sztuczny kamień. We Francuskim Instytucie Geopolimerów trwają badania nad opracowaniem nowych kompozycji betonów geopolimerowych.
WERSJA ROSYJSKA
Słynny rosyjski podróżnik był również zaangażowany w powstanie egipskich piramid, założyciel Słowiańskiego Muzeum Kremla, założyciel Szkoły Przetrwania Witalija Sundakowa. Doszedł do wniosku, że piramidy powstały z bloków odlewanych bezpośrednio podczas budowy.
Według Sundakowa starożytni Egipcjanie przygotowali beton w następujący sposób: zmielili wapień do stanu proszku (nie bez powodu podczas wykopalisk znaleziono kamienie młyńskie), a jako spoiwo wzięto muł rzeczny.
Następnie pokruszoną skałę zmieszano z równie starannie zmielonym miękkim wapieniem i wodą. W efekcie uzyskano zaprawę z kruszywem naturalnym, którą wylano do drewnianego szalunku. W ten sposób krok po kroku, budując szalunek, odlewają ogromne bloki o wymaganym kształcie.
A LARCHIK WŁASNIE OTWARTY
Uznanie faktu, że starożytni Egipcjanie stosowali beton geopolimerowy, dostarcza odpowiedzi na wiele pytań, które nurtują egiptologów.
Na przykład staje się jasne, dlaczego bloki piramid nie są pokryte pęknięciami. Powszechnie wiadomo, że każdy naturalny wapień, będący skałą osadową, ma strukturę warstwową. Dlatego z biegiem czasu wzdłuż warstw nieuchronnie pojawiają się w nim naturalne pęknięcia.
A beton, będąc materiałem jednorodnym, amorficznym, nie tworzy pęknięć. Wyjaśnia to również brak na powierzchni piramid tak zwanej opalenizny, która z czasem tworzy się na otwartej powierzchni dowolnego kamienia naturalnego.
Faktem jest, że ze względu na krystaliczną strukturę kamienia naturalnego z wnętrza wydobywają się różne pierwiastki chemiczne, co prowadzi do ciemnienia. Na betonie garbowanie nie występuje, ponieważ struktura krystaliczna w nim jest niszczona, gdy skała jest kruszona na proszek.
Przekonująco wyjaśniona jest również inna tajemnica piramid – niezwykle precyzyjne dopasowanie klocków do siebie. Po prostu budowniczowie, składając klocki w piramidę, celowo oddzielali sąsiednie klocki, aby nie sklejały się ze sobą. Przed odlaniem kolejnego bloczka pokryto powierzchnię starych bloczków cienką warstwą zaprawy wapiennej, aby zapobiec przywieraniu.
Bez tego piramida zamieniłaby się w ogromny betonowy monolit bez spoin, który z czasem nieuchronnie pękłby pod wpływem naprężeń wewnętrznych i wpływu stałych sezonowych i dobowych dość znacznych spadków temperatury. Starożytni budowniczowie rozsądnie rozumowali, że naprężeń wewnętrznych można uniknąć jedynie poprzez złożenie piramidy z pojedynczych bloków betonowych.
Tak więc dzięki zastosowaniu w konstrukcji betonu geopolimerowego udało się zachować do dnia dzisiejszego wiele różnych obiektów o tysiącletniej historii. Dziś oprócz piramid możemy obserwować zespoły świątynne, posągi, rzeźby, sarkofagi wzniesione w podobnej technologii.
Zostały stworzone przy użyciu sztucznego granitu, bazaltu lub diorytu. W każdym przypadku budowniczowie wybierali do ich stworzenia najbardziej odpowiedni specjalny sztuczny kamień.
Zalecana:
Hipoteza: Piramidy Zbudowano Jako Schronienie Przed Meteorytami?
Chandra Wickramasingh, profesor matematyki i astronomii na Cardiff University, uważa, że gigantyczne egipskie piramidy zostały wzniesione kosztem tytanicznych wysiłków, by w ogóle nie podziwiać i grzebać mumii faraonów w ich głębi. Piramidy miały wytrzymać atak asteroid z kosmosu i ratować ludzi przed „gwiezdnym nieszczęściem”. Naukowcy od dawna zauważyli setki pięknych zielonych „diamentów” rozsianych po pustyniach Afryki Północnej
Dlaczego Zbudowano Kopię Piramidy Cheopsa Pod Petersburgiem?
Rodzina Wachruszewów we wsi pod Petersburgiem zbudowała mniejszą kopię piramidy Cheopsa. Jak, dlaczego i dlaczego, mówi "Rossijskaja Gazeta". Droga do wsi Istinka wiedzie przez pole, więc piramidę na przedmieściach widać już z daleka. W dziwny sposób nie kłóci się to z duszpasterstwem wsi rosyjskiej. Ponieważ został zbudowany na swoim miejscu, według jego twórców Victoria i Andrey Vakhrushev. Co do milimetra Rodzina Wachruszewów to typowa inteligencja petersburska. Wiktoria
Okazało Się, że Göbekli Tepe Zbudowano Niezwykle Dokładnie I O Skomplikowanej Geometrii
Nowe badania ujawniły niezwykle złożony i precyzyjny plan geometryczny, który został wykorzystany do budowy najstarszej na świecie świątyni Göbekli Tepe. Göbekli Tepe z tureckiego oznacza „Wzgórze Garnków” lub „Świątynia Pępka”. Jest to bardzo starożytny kompleks świątynny, zbudowany w pobliżu miasta Sanlıurfa na terytorium współczesnej południowo-wschodniej Turcji. Göbekli Tepe jest często nazywana najstarszą świątynią na świecie, gdyż jej wiek szacuje się na 12 tys. lat (dwukrotnie wiek Kamienia
Hipoteza: Czy Egipskie Tradycje Mumifikacji Faraonów Przejęły Od Starożytnych Atlantów?
Wielu badaczy raz po raz zwraca uwagę na piramidy egipskie, a także meksykańskie, które wciąż kryją wiele tajemnic. Dlaczego ludzie pracowali tak długo i ciężko, wznosząc prawdziwie tytaniczne konstrukcje? Tak więc, według Herodota, około 100 tysięcy ludzi pracowało w ciężkich warunkach pracy przy budowie tylko jednej piramidy Cheopsa przez 30 lat. A wszystko po to, żeby faraon miał gdzie odpocząć? Zaczęli w to wątpić przez kolejne sto pięćdziesiąt lat temu
Hieroglify Egipskie W Australii
W Parku Narodowym Nowej Południowej Walii (Australia), 100 km na północ od Sydney (czyli na wybrzeżu Pacyfiku!), znajdują się petroglify. Przez prawie sto lat te tajemnicze petroglify były tylko częścią lokalnego folkloru, zrodzonego z relacji naocznych świadków, którzy znaleźli je tylko przypadkiem. Petroglify znajdują się w rozpadlinie skały w formie swego rodzaju „szczeliny” o szerokości od dwóch do czterech metrów. Ta szczelina, dzięki nachyleniu skały, jakby zakrywała wierzchołek wąskiego końca „szczeliny” niż