2024 Autor: Adelina Croftoon | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 02:16
Siedem lat po próbie nuklearnej w Alamogordo w Nowym Meksyku, kiedy dr Robert Oppenheimer, ojciec bomby atomowej, wykładał w college'u, student zapytał, czy przed Alamogordo przeprowadzano amerykańskie testy atomowe. „Tak, w naszych czasach” – odpowiedział
To zdanie, tajemnicze i niezrozumiałe w tamtym czasie, było właściwie aluzją do starożytnych tekstów hinduistycznych opisujących apokaliptyczną katastrofę, która nie jest związana z erupcjami wulkanów ani innymi znanymi zjawiskami. Oppenheimer, który z zapałem studiował sanskryt, niewątpliwie miał na myśli akapit z Bhagavad Gity, który opisuje globalną katastrofę spowodowaną przez „nieznaną broń, promień żelaza”.
Chociaż dyskusja o istnieniu broni atomowej przed obecnym cyklem cywilizacji może być kontrowersyjna dla społeczności naukowej, dowody na to zjawisko można znaleźć w każdym zakątku planety.
Szkło pustynne
Dowód ten pochodzi nie tylko z wersetów hinduistycznych, ale także z dużej ilości odłamków topionego szkła rozsianych po wielu pustyniach świata. Kryształy krzemu są niezwykle podobne do fragmentów znalezionych po wybuchu jądrowym w Alamogordo na poligonie jądrowym White Sands.
W grudniu 1932 roku Patrick Clayton, inspektor Egipskiego Towarzystwa Badań Geologicznych, jechał między wydmami Wielkiego Morza Piaszczystego, w pobliżu płaskowyżu Saad w Egipcie, kiedy usłyszał chrzęst pod kołami. Kiedy zbadał, co powoduje dźwięk, znalazł w piasku duży kawałek szkła.
Znalezisko przyciągnęło uwagę geologów na całym świecie i stało się jedną z największych współczesnych zagadek naukowych. Jakie zjawisko było w stanie podnieść temperaturę pustynnego piasku do co najmniej 1800 °, zamieniając go w duże tafle twardego żółto-zielonego szkła?
Podczas wizyty w White Sands w Alamogordo Albion W. Hart, wczesny absolwent inżynierów MIT, zauważył, że kawałki szkła z prób jądrowych były identyczne z tymi, które widział na afrykańskich pustyniach 50 lat temu. Jednak zakres formacji pustynnych wymaga, aby eksplozja była 10 000 razy silniejsza niż ta obserwowana w Nowym Meksyku.
Wielu naukowców próbowało wyjaśnić rozprzestrzenianie się dużych szklanych kamieni na pustyniach Libii, Sahary, Mohave i wielu innych miejscach na świecie jako produkty zderzeń gigantycznych meteorytów. Jednak ze względu na brak towarzyszących kraterów teoria ta nie sprawdza się. Ani zdjęcia satelitarne, ani ultradźwięki nie były w stanie wykryć żadnych dziur.
Ponadto bryłki szkła znalezione na Pustyni Libijskiej są w 99 procentach przezroczyste i czyste, co nie jest typowe dla kompozycji upadłych meteorytów, w których po uderzeniu żelazo i inne materiały mieszają się z odlewanym krzemem.
Jednak naukowcy zasugerowali, że meteoryty, które utworzyły szkliste skały, mogą eksplodować kilka kilometrów nad powierzchnią Ziemi, jak meteoryt Tunguska, lub po prostu eksplodować w taki sposób, że niosą dowody uderzenia, ale pozostawiają ciepło z tarcia.
Nie wyjaśnia to jednak, w jaki sposób dwa obszary znajdujące się w bliskiej odległości na Pustyni Libijskiej miały te same wzorce – prawdopodobieństwo spadnięcia dwóch meteorytów tak blisko jest bardzo niskie. Nie wyjaśnia też braku wody w próbkach tektonicznych, które, jak zakłada się, zostały pokryte ponad 14 000 lat temu.
Starożytna katastrofa Mohendżo-Daro
Miasto, w którym kultura narodziła się we współczesnej Dolinie Indusu, jest wielką tajemnicą. Skały ruin są częściowo skrystalizowane wraz z ich mieszkańcami. Ponadto lokalne tajemnicze teksty mówią o okresie siedmiu dni, podczas którego latające maszyny zwane Vimana uratowały życie 30 000 mieszkańców.
W 1927 roku, po odkryciu ruin Mohendżo-Daro, na obrzeżach miasta znaleziono 44 szkielety ludzkie. Większość leżała twarzą w dół, trzymając się za ręce, jakby przez miasto nagle przetoczyła się poważna katastrofa. Ponadto niektóre zwłoki wykazywały oznaki niewyjaśnionego promieniowania. Wielu ekspertów uważa, że Mohendżo-Daro jest jednoznacznym dowodem katastrofy nuklearnej dwa tysiące lat przed naszą erą.
Jednak to miasto nie jest jedynym starożytnym miejscem, w którym podejrzewa się wybuchy nuklearne. Dziesiątki budynków ze starożytnego świata mają cegły ze stopionych kamieni, jakby wystawione na działanie ciepła, którego współcześni naukowcy nie potrafią wyjaśnić:
Starożytne fortece i wieże w Szkocji, Irlandii i Anglii
Miasto Catal Huyuk w Turcji
Alalah w północnej Syrii
Ruiny siedmiu miast w pobliżu Ekwadoru
Miasta między rzeką Ganges w Indiach a Wzgórzami Rajmahal
Obszary pustyni Mojave w Stanach Zjednoczonych
We wszystkich tych częściach świata istnieją dowody na skutki ekstremalnie wysokich temperatur i żywe opisy strasznych kataklizmów, co sugeruje istnienie starożytnej ery, kiedy ludzie wiedzieli o technologii jądrowej - ery, w której technologie te zwróciły się przeciwko ludziom.
Zalecana:
Prawdopodobne Starożytne Wizerunki Dinozaurów
Oficjalnie uważa się, że dinozaury wyginęły około 65 milionów lat temu. To znaczy na długo przed pojawieniem się ludzkich przodków. Powodem ich wyginięcia było najprawdopodobniej gwałtowne ochłodzenie po upadku na Ziemię dużej asteroidy o szerokości 10 km. Po tym kataklizmie wymarły wszystkie jaszczurki i 75% ssaków. [reklama] Niemniej jednak czasami archeolodzy znajdują starożytne rysunki lub rzeźby przedstawiające zwierzęta bardzo podobne do dinozaurów. Autorzy tych rysunków przedstawili je tak, jakby widzieli
Sandy Atlantis Lub Tajemnicze Starożytne Miasto, Które Zginęło Na Piaskach Arabii
Od dawna układano mity i legendy o piaskach arabskiej pustyni, pochłaniając wszystkie piaski, w tym o mieście, które nie ma nawet dokładnej nazwy. Gdzieś nazywa się Ubar, gdzieś Vabar lub Iram i podobno został sprowadzony przez gorące piaski 2 tysiące lat temu. To tajemnicze miasto jest wspomniane w Koranie, a także w "Tysiąca i jednej nocy", a beduińscy koczownicy wciąż opowiadają o nim historie (paranormal-news.ru). Cudowny Ubar. Fantazja artysty Legendarne miasto, jak mówią
Dziwna Teoria Spisku Szczurów: Roswell I Bomby Dżumy
Co łączy japoński rozwój „bomby dżumy” podczas II wojny światowej z incydentem w amerykańskim Roswell w 1947 r., w którym upadł nieznany obiekt? Możliwe, że to szczury. Amerykański ufolog Lance Oliver, szef Denton Area Paranormal Society, powiedział, że kiedyś spotkał się z pewną osobą, która w lipcu 1947 roku była świadkiem, jak amerykańscy żołnierze sprzątali po katastrofie neo-op w Roswell
Test Bomby Tsunami W USA I Nowej Zelandii
Stany Zjednoczone i Nowa Zelandia potajemnie przetestowały podwodną superbombę, aby wywołać tsunami
Amerykański Fizyk: „Marsjanie Zostali Zniszczeni Przez Bomby Wodorowe”
Wojna nuklearna na Marsie? Nie może być! Jednak dr John Brandenburg przekonuje, że tak właśnie się stało, że wojna nuklearna na Marsie jest prawdziwa. Dr Brandenburg przedstawił swoje poglądy na sytuację na Konferencji Tajnego Programu Kosmicznego, gdzie zadaje pytanie: CO SIĘ DZIEJE BEZPOŚREDNIO POD NAS !? Spalone wydmy… Czy istnieje tajny program kosmiczny, opracowany poza zasięgiem opinii publicznej?