Wypadki na liniach energetycznych, reaktory jądrowe i awarie komputerów – znany ze swoich przewidywań amerykański astronom wydał ostrzeżenie o możliwym superrozbłysku na Słońcu, który drogo będzie kosztował ludzkość.
Rozbłysk słoneczny może być główną klęską żywiołową, która dotknie Ziemian w ciągu najbliższych stu lat. Takie wnioski zostały przedstawione w artykule opublikowanym w The Astrophysical Journal.
Według wcześniejszych szacunków spodziewano się ekstremalnych epidemii w skali najbliższych 250-500 lat. Taka epidemia zniszczyłaby łączność satelitarną, sieci energetyczne i spowodowała ogromne straty gospodarcze. W swoich badaniach naukowcy przeanalizowali znane dane z innych gwiazd podobnych do Słońca, aby oszacować, jak często "superrozbłyski" mogą wystąpić na Słońcu.
Doszli do wniosku, że najsilniejsze rozbłyski w gwiazdach takich jak Słońce występują mniej więcej raz na 20 milionów lat. Pod względem siły te rozbłyski mogą być 10 tysięcy razy silniejsze niż zwykłe rozbłyski na Słońcu.
Najbardziej niebezpiecznym czynnikiem w takich epidemiach jest ostre promieniowanie ultrafioletowe i latające cząstki o wysokiej energii, które mogą zniszczyć delikatną warstwę ozonową, spowodować mutacje w DNA i zniszczyć całe ekosystemy.
Jednak mniejsze epidemie, które zaobserwowano już w najnowszej historii Ziemi, mogą również wyrządzić znaczne szkody gospodarce. Mowa o tzw. zdarzeniu Carringtona – najpotężniejszej burzy geomagnetycznej w całej historii obserwacji, która wybuchła w 1859 roku. Od 28 sierpnia do 2 września na Słońcu zaobserwowano liczne plamy i rozbłyski.
Najpotężniejsze z nich zaobserwował brytyjski astronom Richard Carrington 1 września, co prawdopodobnie spowodowało wielki koronalny wyrzut masy, który dotarł do Ziemi w rekordowym czasie 18 godzin. W tamtych latach wciąż nie było nowoczesnych instrumentów, ale bez nich konsekwencje były oczywiste - od intensywnych zórz polarnych w rejonie równikowym po błyszczące przewody telegraficzne.
Według naukowców, we współczesnych realiach wydarzenie tej wielkości spowoduje szkody gospodarcze w wysokości 10 bilionów dolarów - wypadki w sieciach energetycznych, awarie satelitów i łączności. Błysk może nieco silniej uszkodzić warstwę ozonową.
Nową prognozę należy jednak traktować z pewnym sceptycyzmem. Odkrycie ma dwóch autorów: Manasvi Lingam i słynny naukowiec z Harvardu w kręgach astronomicznych Abrahama Loeba.
Loeb jest znany ze swoich katastrofalnych przepowiedni dotyczących przyszłości Ziemi. W maju tego roku Loeb i dwóch innych astrofizyków skrytykowało inflacyjny model wszechświata, popularną dziś teorię opisującą stan fizyczny i ekspansję wszechświata we wczesnych stadiach Wielkiego Wybuchu.
A już latem, w kolejnej swojej pracy, Loeb i współautorzy przewidzieli, że w wyniku wszystkich możliwych kosmicznych kataklizmów, jakim może ulec Ziemia w przyszłości, przetrwają tylko niesporczaki.
„Zwykle postrzega się słońce jako przyjaciela i źródło życia, ale wszystko może wywrócić się do góry nogami” – powiedział Loeb. - Wszystko zależy od okoliczności. W tamtych latach technologia nie była jeszcze tak zaawansowana, więc szkody nie były znaczące. Ale jeśli tak się stanie we współczesnym świecie, straty mogą wynieść biliony dolarów. Błysk taki jak dziś Carrington może odciąć wszystkie linie energetyczne, wszystkie komputery i systemy chłodzenia w reaktorach jądrowych. Wiele rzeczy można zniszczyć”.
Miesiąc temu w swoim kolejnym artykule Loeb zaproponował sposób na ochronę Ziemian przed ewentualnymi superrozbłyskami w przyszłości – umieszczenie między Ziemią a Słońcem ogromnego „parasola” z drutu, który będzie pełnił rolę ratującej „tarczy”
Rozbłyski słoneczne- katastrofalne zjawiska na powierzchni Słońca spowodowane ponownym połączeniem (rekonekcją) linii pola magnetycznego "zamrożonych" w plazmie słonecznej. W pewnym momencie ekstremalnie skręcone linie pola magnetycznego urywają się i łączą ponownie w nowej konfiguracji, podczas gdy uwalniana jest kolosalna ilość energii, która powoduje dodatkowe ogrzewanie najbliższych części atmosfery słonecznej i przyspieszenie naładowanych cząstek do prawie- prędkości światła.
